Noong Mayo 1, 2025, isang malaking kaganapan ang naganap sa Cebu nang magsimula ang pagbebenta ng bigas mula sa National Food Authority (NFA) sa presyong P20 kada kilo. Ang balitang ito ay agad na nagdala ng napakalaking pila ng mga mamimili, na tila naghihintay para sa ticket sa isang concert! Maraming tao ang nagpunta, hindi lamang dahil sa abot-kayang presyo, kundi dahil sa pangangailangan na rin sa bigas bilang pangunahing bahagi ng kanilang pagkain.
Dahil dito, naging abala ang mga tao, puno ng pag-asa at pananabik na makuha ang kanilang bahagi ng murang bigas. Ang eksena ay puno ng mga ngiti, sigawan, at, sa ilang pagkakataon, hindi maiiwasang tensyon habang ang mga mamimili ay naghihintay sa kanilang turn. Ang diwa ng pakikipagsapalaran at determinasyon ay dala ng pagkaalam na malaking tulong ito sa kanilang budget.
Ngunit sa gitna ng kasiyahan, isang anunsyo mula sa Department of Agriculture ang umagaw ng atensyon ng lahat. Nabalitaan na ititigil ang benta ng bigas hanggang matapos ang eleksyon sa Mayo 12. Biglang nagbago ang mood ng mga mamimili, mula sa kasiglahan ay napalitan ito ng panghihinayang at pagkabahala. Ang mga mahilig sa bigas ay kinailangang maghintay ng ilang araw, na nagbigay-diin sa hubungan ng politika at pagkain.
Sa panahong ito, nagiging malinaw na ang pagkain, hindi lamang simpleng pangangailangan, kundi may malalim na kaugnayan sa mga isyung pulitikal. Habang ang mga tao ay nag-aalala tungkol sa kanilang supply ng bigas, ginugunita rin nila ang mas mataas na isyu ng pagkakaroon ng maayos na sistema sa pamamahagi ng mga pangunahing bilihin.
Sana’y sa hindi nagtagal, magkaroon tayo ng mas maayos, organisado, at patas na sistema sa distribusyon ng bigas, upang hindi na maulit ang mga ganitong eksena. Ang mga mamimili ay hindi lamang nag-aagawan para sa bigas; sila rin ay humihingi ng makatarungan at sistematikong solusyon para sa kanilang mga pangangailangan.